Het verhaal van de keien

Je hebt dit verhaal vast al eens gehoord, maar het blijft de moeite waard:

Een leraar begint zijn college voor een groep studenten. Zonder iets te zeggen pakt hij uit zijn rugzak een grote, lege glazen pot en zet deze op zijn lessenaar. Vervolgens haalt hij ook een zak met keien tevoorschijn en vult daarmee de pot tot aan de rand. Dan vraagt hij de studenten of zij vinden dat de pot nu helemaal gevuld is. De studenten beamen dat.
De hoogleraar haalt vervolgens een zak met kiezels uit zijn rugzak en laat deze langzaam in de pot lopen. Ze rollen tussen de open ruimte die tussen de keien zit. Hij schudt nog even met de pot en doet er nog wat kiezels bij zodat die tot de rand is gevuld. Opnieuw vraagt hij aan de studenten of de pot nu helemaal gevuld is. Weer beamen de studenten dat de pot nu helemaal vol is.
Vervolgens haalt de hoogleraar een pot grind uit zijn rugzak en laat deze langzaam leeglopen in de pot. Het grind vult de ruimte tussen de keien en de kiezels en vult de pot tot aan de rand. Weer vraagt de hoogleraar aan de studenten of ze vinden dat de pot helemaal vol is. Ze knikken een beetje lacherig van wel.
Dan pakt de hoogleraar een zak met zand. Hij giet de zak rustig leeg in de pot met keien, kiezels en grind. Het zand kruipt in alle kleine gaatjes en vult de glazen pot helemaal op.

Als je de pot eerst met zand en grind vult, is er geen plek meer voor de kiezels of de keien.

Dat geldt ook zo voor je eigen leven. Vaak lezen we deze metafoor als tijdsbesteding; eerst onze tijd besteden aan de dingen die we echt belangrijk vinden. In je werk als arts lukt dat niet altijd, omdat er zoveel randzaken zijn, die wel gedaan moeten worden en veel tijd innemen. Het helpt als je dit verhaal kan ombuigen van tijdsbesteding naar waarden.

Keien: Welke waarden zijn voor jou niet onderhandelbaar? Welke top 5 van jouw kernwaarden zijn dit.
Kiezels: Wat is de 2e helft van je top 10, dus plek 5-10 van je kernwaarden?
Grind: Welke waarden zijn vervolgens belangrijk?
Zand: Zijn dit jouw eigen waarden of de waarden van iemand anders?

Als jij leeft vanuit je 'keien', bijvoorbeeld 'aandacht, waardering, liefde, ontwikkelen, zorgzaamheid, tevredenheid' , dan kan je vanuit deze waarden ook de randzaken in je werk vormgeven en ervaren. En zo kan je de waarden invullen voor kiezels en grind.

Je werkt dan veel meer vanuit wie je bent (je kernwaarden zijn echt van jou). Je kiest eigenlijk tevoren vanuit welke waarde je zaken gaat doen, want waarden zijn je emotionele drijfveren, eigenlijk vormen ze een intentie. Je kan randzaken chagrijnig doen, dan verlies je veel energie. En je kan besluiten; ik doe het met aandacht en waardering (bijvoorbeeld dat het ook bijzonder is dat je het vanuit huis kan doen, dat je niet naar de praktijk/ ziekenhuis hoeft). Dan krijg je er energie van!
En het geeft je woorden, als je teveel zand van iemand anders ervaart... vanuit je waarden kan je veel beter aangeven waarom iets er voor jou niet toe doet. Dat kan de andere beter horen dan ; 'ik wil dit niet.'

Op deze manier geef je vorm aan wat voor jou belangrijk is, in grote of kleine tijdsbesteding.

Weet je niet meer wat er voor jou echt toe doet> Wat je echt belangrijk vindt?

Doe dan mee aan de nascholing Tijd voor je Toekomst!

Een nascholing die draait om jou persoonlijk. Soms komt er een tijd in je leven dat het goed is naar jezelf te kijken… omdat jij niet meer dezelfde bent als toen je begon.

En als je weer weet wie je bent kan je weer met plezier, voldoening, stevigheid en autonomie werken!

Kijk op www.wisedoctors.nl/tijd-voor-je-toekomst/