Titia Boschloo

door Clara Peters

Ik word ontvangen in een mooi, licht Utrechts stadshuis in de Schildersbuurt, met aan de achterzijde een prachtige heemtuin.

Hoe bent u tot uw keuze voor de studie geneeskunde gekomen?
“Ik ben geboren op 1 oktober 1929. Ik had 2 zussen, ikzelf was de middelste. De oudste zus is kooklerares geworden, die had eigenlijk diergeneeskunde willen studeren maar die had een hartafwijking (open ductus Botalli) en dat kon in die tijd nog helemaal niet geopereerd worden, die is pas geopereerd toen zij 3 maanden zwanger was van haar eerste kind. Zij was inmiddels met een Zwitser getrouwd en toen was er in Zwitserland net een chirurg, die het in Zweden geleerd had. Het was de tweede open thoraxoperatie ooit. Ja, dat was heel spannend, de operatie duurde 8 uur, maar ze is er heel goed uitgekomen, ze heeft daarna nog 4 kinderen gekregen.

Na lager onderwijs en gymnasium ben ik medicijnen gaan studeren. Dat wist ik aan het einde van mijn gymnasiumtijd. Ik had een wat stijve biologieleraar, maar ik werd zo gebiologeerd door hoe een lichaam in elkaar zat, dat dat wel een belangrijke reden is geweest dat ik medicijnen ben gaan studeren. Het zat ook niet zo in mijn familie, weliswaar was mijn overgrootvader huisarts hier in Utrecht, maar die heb ik natuurlijk nooit gekend, dat was de enige medicus in mijn familie, voorzover ik wist. Andere familieleden waren bijv. ingenieur of technicus. Je moet je dat van die biologie als volgt voorstellen: Het lichaam was een pop met allerlei organen, behalve de geslachtsorganen, die zaten er niet op”. Hierbij lacht ze smakelijk.