Loek Caspers

door Clara Peters

Op verzoek van mevrouw Caspers is de datum van het interview (“Bent u zelf ook arts of behoort u tot het journaille?”) verschoven tot na 15 mei. In verband met het feit dat zij een van de laatste overlevenden is van het verzet - dit jaar het thema van de herdenking van de Tweede Wereldoorlog -heeft zij in de 2 weken voorafgaand aan 4 en 5 mei, een bijzonder druk programma afgewerkt, met o.a. een optreden in Hart van Nederland, interviews door de NPO en de Volkskrant, AD en Twitter. Ook legde zij een krans op de Dam bij de Dodenherdenking.

Kunt u iets vertellen over uw opleiding en carrière?
“Ik ben geboren in Driebergen op 3 juli 1924. Mijn vader was hoofd van de lagere school, het was toen een knotsgrote school van 400 leerlingen, dat kwam toen nog bijna niet voor. Ik heb zelf ook op die school gezeten begin dertiger jaren. Dan ging je naar een Mulo, dat was van 1936-1939, en daarna ging je pas naar de middelbare school. Ik heb op een avondlyceum gezeten in Utrecht, dat was allemaal heel ingewikkeld hoor. Vervolgens werd het nog veel moeilijker want toen brak de oorlog uit.

In 1943 ben ik ondergedoken, er was een Nederlandse politieagent, die mij waarschuwde dat ik gezocht werd. Tijdens de periode van mijn onderduik ondernam ik diverse activiteiten voor het verzet. Ik bracht Joodse kinderen naar een veilig adres, was lid van een KP (knokploeg), vervoerde wapens en hielp geallieerde strijders en piloten. Kinderen bij hun ouders weghalen was een van de moeilijkste dingen. Een brug of een spoorlijn opblazen was makkelijker", zegt ze daar nu over. "Mensen realiseren zich niet dat je voor het verzet geen opleiding had. Loek was toen mijn schuilnaam en zo ben ik me blijven noemen. Later ben ik daar over gaan schrijven, zodat mensen het niet zouden vergeten.