Rie Wassink

door Clara Peters

Rie Wassink (“Zeg maar Rie”) ontvangt mij gastvrij in haar appartement in woonzorgcentrum “Het Kampje” in Loenen aan de Vecht (“Het is tegenwoordig meer wooncentrum dan zorgcentrum” vertelt ze er nog bij). Met een heerlijk drankje en Marokkaanse koekjes, kan ik mijn eerste vragen stellen, nadat ze mij heeft gezegd, dat ze wel graag het interview wil lezen voor het gepubliceerd wordt, want er kunnen altijd onnauwkeurigheden of onjuistheden in terecht zijn gekomen.
Ik beloof haar het interview tijdig op te sturen (“aan email doe ik niet meer, ik ben bijna 95”), zodat zij het kan corrigeren.

Kunt u iets vertellen over uw schoolcarrière en uw studie?
“Ik ben geboren op 9 juli 1923. Ik was het enig kind van nogal oude ouders, mijn moeder was 39 en mijn vader was 45 jaar, hij zat in het onroerend goed en had een aantal huizen. Ik groeide op in Abcoude en ging daar ook naar de lagere school”.

En daarna naar de middelbare school neem ik aan?
“Was dat maar waar, in Abcoude was het onderwijs zo slecht; toen ik in de 7e klas zat, ik was toen 11 jaar, heb ik drie jaar lang in die klas moeten zitten omdat er geen vervolgonderwijs was, ja de naaischool, bij de nonnen, maar dat was nog minder dan de huishoudschool van later datum. Ik heb daar hele slechte herinneringen aan. Ik schreef bijvoorbeeld hadt met –dt, want dat was toch de tweede persoon dacht ik? Van verleden tijd had ik nog nooit gehoord. Uiteindelijk ben ik toen naar de ULO gegaan, in Amsterdam, dat was van 1935 tot 1938.