Help, ik ben een autist! ik was het al voordat ik het wist

Gerecenseerd door: Hedwig Grooten

Van Pascal van IJzendoorn en Ans Ettema-Essler

Als je regelmatig boeken over autisme leest, wat voor een huisarts met zelf een kind met autisme niet zo raar is, dan valt op dat steeds meer boeken over autisme door mensen met (een kind met) autisme zelf geschreven worden. Zo ook het boek: “Help, ik ben een autist! Ik was het al voordat ik het wist.”, waarin Pascal van IJzendoorn over zijn autisme schrijft. Hij omschrijft het zelf als ‘een soort innerlijke reis door het Land van Pascal, waarin andere wetten gelden, waar een andere vaste structuur bestaat en die je doet kennismaken met een ongekende honger naar kennis en vaardigheden.’

Aan de ene kant is het een verhaal waarin je meegenomen wordt in wat Pascal meemaakt, hoe hij als kind was en hoe de diagnose gesteld werd, wat in zijn geval lang duurde. En aan de andere kant is het een gebruiksaanwijzing van hoe met hem en andere mensen met autisme, om te gaan. Dit doet hij de vorm van tips van zaken waar hij zelf tegenaan gelopen is, of die bij hem anders hadden gemoeten. En een gebruiksaanwijzing is natuurlijk heel prettig, al vind ik nog steeds dat autisme niet zozeer een beperking is maar meer ook een manier om met de wereld om te gaan. Tegelijkertijd kan de wereld wel overweldigend zijn en dat wordt in dit boek goed uitgelegd.

Wat wel opvalt is dat soms de structuur mist. Het verhaal gaat zeker aan het begin een beetje van de hak op de tak, en veel informatie achter elkaar, en dat maakt het lastig om er goed in te komen. Het is ook vaak schrijftaal en grammaticaal niet altijd helemaal correct. Eigenlijk doet het denken aan een dagboek. Maar als je er goed in zit dan leer je Pascal kennen, en daarmee ook de dingen waar hij tegenaan loopt en de dingen die juist heel goed gaan. En dat gaf mij dan weer een goed inzicht in het Land van Pascal.

Hedwig Vos