Vergeten dat ik vergeet

Gerecenseerd door Geesje Nijhof:

Dementie van binnenuit gedicht

In dit mooi uitgevoerde boekje neemt verpleeghuisarts Monique van den Berg ons mee in de wereld van mensen met dementie en hun (mantel)zorg). Ze doet dit met korte teksten, waarin ze probeert uit te drukken hoe dit moet voelen. Ze schrijft vanuit zowel patient- als naasten perspectief. Het levert herkenbare en ook ontroerende en humoristische beelden op. Het mooie en ook verrassende is dat ze hiermee op liefdevolle wijze een ander perspectief laat zien op de ziekte dementie. Dit perspectief kan bijdragen aan empathie en begrip voor de mens met dementie. Het is vooral een boek dat je doet beseffen dat kijken zonder oordeel kan helpen om als naaste ondersteuning te bieden. Het is ook een boek om samen met de patient te lezen. Het is bovenal een boek wat troost kan bieden aan zowel patient als naaste en/of mantelzorger. Om een voorproefje te geven. Nooit gedacht. Het is geen straf. Hier zo fijn met die anderen, aan tafel zitten, al spreken we elkaar niet, We zijn toch samen. Nooit gedacht dat, dat zo prettig zou zijn.

Geesje Nijhof

10 april 2019