Voorwoord VNVA Nieuwsbrief januari 2018

Een nieuw jaar met nieuwe kansen. Maar wat zette de toon het afgelopen jaar en waar zijn de raakpunten voor ons als vereniging?

Ik zie nieuwe ontwikkelingen van de ingezette trend waarbij machtsmisbruik aan de kaak wordt gesteld, maar ook de risico’s van het snel delen van informatie die soms vooral op sensatiezucht berusten. Het wordt een uitdaging om kritisch met de (sociale) media om te gaan.

Een voorbeeld is hoe dit jaar begon met o.a. met het uitzenden van undercoveracties bij studentenverenigingen die tot doel hadden om misstanden aan te tonen. Het raakte mij omdat ik loyaliteit ervaar naar mijn studentenvereniging van vroeger, maar ook omdat het zo gemakkelijk is om vertekenende informatie te presenteren en te doen alsof dat de werkelijkheid is. Het raakte mij ook, omdat er natuurlijk misstanden aan de kaak gesteld moeten kunnen worden, maar ik vond het jammer dat er geen aandacht was voor de werkelijke functie van ontgroening (bij een studentenvereniging).
Ik herinner mij nog goed hoe er macht uitgeoefend werd door ouderejaars tijdens de ontgroening: niemand mocht boven het maaiveld uitsteken, mensen werden gekleineerd. Maar ook hoe dat weerstand en boosheid opriep. Wat er vervolgens gebeurde was dat er tussen de aankomende leden saamhorigheid ontstond en er opstand kwam tegen dit machtsvertoon. Uiteindelijk was dat de basis om je deel te laten worden van de vereniging. Als het goed is moeten studentenverenigingen op deze manier ook kwalijke manieren van machtsuitoefening kunnen onderscheiden en adequaat aanpakken.
De belangrijke goede functie van studentenverenigingen is dat het een omgeving is waar jonge mensen kunnen groeien in leiderschap en talenten ontplooien op organisatorisch vlak. Natuurlijk is een studentenvereniging niet de enige manier om ambities te ontdekken, maar de gehele studententijd een periode van ontwikkeling.

En dat is iets waar wij als vereniging van vrouwelijke artsen op kunnen voortbouwen. In ons (professionele) leven komen wij machtsvertoon tegen en wij vinden dat we door daar gezamenlijk tegen op te treden tot een evenwichtige samenleving kunnen komen. Bovendien heeft misbruik onderkennen en steunen van slachtoffers ook te maken met ons werk als arts.
Gelukkig hebben wij als vereniging geen behoefte aan een ontgroeningsperiode, maar zijn wij blij met alle vrouwelijke artsen die lid willen worden.

Toch zijn de sociale media wel iets waar wij ons over moeten buigen.
Wij zoeken als vereniging nieuwe wegen om onze leden te bereiken. Daarnaast willen wij ook interesse oproepen bij onze doelgroep, vrouwelijke artsen, zodat we waar kunnen maken wat wij o.a. in onze missie hebben staan: het ondersteunen van vrouwelijke artsen. Dit willen wij doen uit solidariteit. Ook al zijn er inmiddels heel veel vrouwelijke artsen, de manier om elkaar op een gelijkwaardige manier te ontmoeten is onze kracht en het is goed om steeds weer aandacht voor te vragen.

- Lydia Ketting-Stroet, voorzitter a.i.

* Let op, de hyperlinks in deze nieuwsbrief corresponderen met de oude website. Hierdoor werken deze linkjes niet meer. Uiteraard is de informatie uit deze nieuwsbrief wel via de zoekfunctie terug te vinden op de website.