Voorwoord VNVA Nieuwsbrief januari 2021

20 januari 2021 - “Mama, er is een nieuwe president in Amerika. En de Hugo de Jonge is een MEISJE. Goed hè, mam!”

In alle drukte van thuis wat administratie wegwerken op een vrije dag, helpen bij afstandsonderwijs en pogingen tot het zindelijk maken van een peuter mag ik ook nog mijn eerste COVID-vaccinatie halen. Even denk ik: "ja, schat, het is al tijden bekend dat Kamala Harris vicepresident wordt". Pas later dringt tot me door wat deze observatie van mijn jonge dochter echt met mij doet.

Al die keren dat wij kijken naar wat de ‘baas van Nederland’ ons te melden heeft, spreekt een man tot ons en ook zijn belangrijkste compagnon in deze is een man. In zoveel situaties zijn het mannen (ook nog meestal wit, vaak ook beginnend grijs) die belangrijk beleid uitstippelen én dit met ons delen via de media. En kennelijk is dit dus ook wat mijn dochter nú al ziet, dat het bijzonder is dat er naast de nieuwe president een vrouw staat in een hele belangrijke functie.

Na mijn geboorte koos mijn moeder er ook heel bewust voor om wel te blijven werken. Ondanks dat het al begin jaren tachtig was, werd deze keuze in haar familie zeker niet als vanzelfsprekend beschouwd. Niet zelden baal ik als ik voor mijn gevoel weinig thuis ben, snel een boekje uitlees voordat er een webinar start en moe het weekend in ga.

Vandaag realiseer ik me echter weer hoe belangrijk vrouwelijke rolmodellen zijn. Moeders, politici én wij als vrouwelijke artsen van de VNVA, daar draag ik graag mijn steentje aan bij.

- Lobke van Overbeek