Tussen mijn stethoscoop en de rest

Als een vrouwelijke arts word ik vaak gevraagd hoe ik alles combineer. En eerlijk, de vraag is zo vanzelfsprekend geworden dat ik niet eens meer verbaasd ben.

Het is een realiteit die we allemaal kennen,

de hectiek van het ziekenhuis, praktijk of kliniek, het zorgen voor het gezin, en – ja – de zoektocht naar tijd voor jezelf.

Elke dag begin ik met de intentie alles te doen zoals het “hoort”, een goede arts zijn, een liefdevolle moeder en een partner die haar partner steunt. Het is niet altijd eenvoudig.

Terwijl ik mijn artsenjas aantrek, mijn stethoscoop pak, weet ik dat ik niet alleen mijn patiënten moet verzorgen, maar ook mijn kinderen moeten helpen met hun huiswerk, boodschappen doen en gewoon het huishouden draaiende houden.

De ene keer gaat het gestructureerder dan de andere. Soms ligt de was er en zie ik er tegenop, alsof ik de Himalaya moet gaan beklimmen.

En eerlijk, soms lijkt dat zelfs een betere optie, maar goed het moet gebeuren.

Met een welwillende partner die je met alles wilt helpen, maar ik als vrouw? Toch alles op mezelf wil nemen…Ik doe het wel, dat gaat sneller. Waar ligt dat nou aan? Mijn karakter? Rolverdeling? Rolmodellen? Wat “normaal” wordt geacht door de samenleving? Bewijsdrang? You name it.

En dan die momenten van stilte – als ik eindelijk op de bank zit en niet kan stoppen met denken aan de volgende werkdag, broodtrommels van de kinderen, iets lezen over mijn vakgebied of dat boek dat nog ligt te wachten op mijn nachtkastje. Was het niet beter toch te gaan sporten? Dilemma’s en schuldgevoelens komen dan even zonder enige pardon en uitnodiging aankloppen, met de spiegel dat mijn “me-time” management toch ergens schort.

Tijd voor mezelf? Dat is vaak een luxe. Maar ik probeer het, want zonder die momenten van rust, kan ik de rest niet doen.

Dus ja, een balans? Die is er niet, maar het zoeken naar een moment om mezelf weer op te laden voor het “dagelijks bestuur”- is een altijd aanwezige dans tussen zorgen voor anderen en zorgen voor mezelf.

En soms, als alles even te veel is, herinner ik mezelf eraan: zelfs een vrouwelijke arts is maar een mens.

Hoe doe jij je dans? Waar loop jij tegenaan? Of laad je van op? Deel het met ons via de comments of mail naar vnvamail@vnva.nl en je krijgt reactie!

Ook is er een podcast opgenomen over dit onderwerp samen met Henna Texel, oprichtster van loopbaanverhalen, de carrière podcast voor vrouwen!

Beluister de podcast via deze link https://open.spotify.com/episode/2kUIvtD1a0Ckwc2jsETEfM?si=O1fiYWn-T76WQiA_rdr2SA

Afbeelding gemaakt met AI