Interview met voorzitter Lydia Ketting-Stroet in Medisch Contact

‘Promotiedruk brengt vrouwen eerder in spagaat dan mannen’

VNVA-voorzitter vindt aparte aandacht voor vrouwelijke arts nog hard nodig

De vereniging van Nederlandse vrouwelijke artsen (VNVA) mag een ‘bejaarde dame’ van 87 jaar zijn, ze is nog altijd nodig, zegt voorzitter Lydia Ketting-Stroet. ‘Een gezin, wel of geen kinderen, promoveren – waarom moet dat allemaal tegelijk? Je ziet mensen vastlopen.’

Het zit wel snor met het aandeel vrouwen onder geneeskundestudenten en artsen. Tel maar mee. Allang studeren meer meisjes medicijnen dan jongens, dit collegejaar is het percentage 67. Onder basisartsen is 67 procent vrouw, dat was in 2009 nog 58 procent. De toename is terug te zien in het aantal geregistreerde medisch specialisten. Was in 2005 nog krap één op de drie (32%) specialisten vrouw, vorig jaar is dat gegroeid naar bijna fiftyfifty (49%), blijkens het meest recente Capaciteitsplan.

Lydia Ketting-Stroet, voorzitter van de vereniging voor vrouwelijke artsen, kent de cijfers. Veel van haar collega’s vragen zich af of het wel nodig is, een aparte club voor louter vrouwelijke dokters. Ja, stelt ze. ‘De kansen voor meisjes om zich te ontplooien zijn bereikt, maar de omstándigheden om die kansen optimaal te benutten, daar moeten we nog aan werken. Want ondanks dat meisjes verreweg in de meerderheid zijn als student, zie je dat verderop in de opleiding er een grote uitstroom plaatsvindt. Kennelijk zijn er nog altijd allerlei beperkingen die een optimaal functioneren van diezelfde vrouwelijke jonge artsen in de weg staan.’

In hoeverre heeft die uitstroom ermee te maken dat ze vrouw zijn?
‘Relatief meer vrouwelijke dan mannelijke artsen stoppen met hun opleiding. Juist in de fase van specialisatie zien we een groot lek, en ook erna is er een periode waarin je denkt: waar blijven ze? Kennelijk is het voor sommigen te moeilijk alles te combineren, en daar moeten we wat mee, want het is zonde.’

Samenwonen, verhuizen, gezin of niet, kinderen, of niet…
‘Ja, en het moet allemaal tegelijk, hè? Dat is precies waarin je ziet dat mensen vastlopen. Ze worden geconfronteerd met keuzedruk, maar eigenlijk is het helemaal geen keuze.’

Hoezo niet?‘
Je lichaam is nu eenmaal het meest geschikt om kinderen te krijgen tussen je 25ste en je 40ste jaar. Logisch dat jongelui ervoor kiezen om ergens in die fase een gezin te stichten. Dan komt het specialiseren erbij en het promovoren. En dat promoveren, op dat moment, is zo’n zinloze actie. Zonde, zonde om dat intensieve onderzoek juist dán te doen. Ze doen het, omdat ze naar hun idee hun kansen vergroten. Het gevolg is dat ze zichzelf in de weg gaan zitten. Want: dan ga je promoveren op een onderwerp waar je heel blij van wordt… maar niet heus.’